In licht voel ik mij alleen In donker ben ik mezelf Twijfelend door schemer heen De leegte die ik delf Zware deuren vallen voor ogen dicht Vergeten geuren vallen buiten zicht Mijn kleuren vallen in het grijze niets Maar Niets kan mij raken Niets kan mij breken Niets is eng Daarom nietsen we niet meer alleen Maar leven we in alles Alle soorten, alle maten alle kleuren, alle staten Hijs de dikke vinger op naar patriarchale verhalen Want samen staan we sterk Dik tevreden leven in plaats van weken in negatieve preken over normatieve leken.
Het lichaam is geen tempel, maar een huis van warmte van liefde en rust Het lichaam is niets behalve wat wij het maken En wij zijn gemaakt van dikke klei Van fijne klei waar het leven in werd geblazen als een bel uit een fles Springen ronde bellen voor ons in de bres Open de deuren en ramen zing van alle daken Dan treden we tezamen In alle vormen en smaken
Door Jeroen van Wijk