Nachtelijke lichten

Tijdens oorlog bloeden wonden

Rode golven die door ogen stromen

Vechten voor glorie, goud en grootspraak van

onzekere mannen die elkaar slaan

Als het bloeden niet wil stollen,

de ogen beginnen te tollen in de kassen

Het illustere licht je naar beneden lokt

je laatste adem stokt in de keel

Dan komt Florence Nightingale

In het lampenlicht van haar genie

vraagt ze, geneest ze, verpleegd

zij de rottende wonden, leest

zij de verhalen, de statistieken, verplegen:

wat het is en wat het niet is

De dienares van de beschaving,

hervormer van sociale regels en levens die

anders zouden sterven want de ziekste mensen wonen

altijd in de slechtste huizen

Verpleeg in de Krim, verpleeg de wonden,

schep orde in het hospitaal voor gewonden,

maar de open zweer van de wereld

is te groot om alleen te verplegen

Slavernij. Verpleeg niet alleen in de ellendige nacht.

Geen zorgen soldaat, op het front wacht

uw Moeder Mary Seacole met een lach

Geweigerd om te helpen door witte macht

besloot zij niet te wachten, nam het recht in handen

voer over woeste wateren, gaf alles wat ze kon

trok naar het front, verbond de wonden

van de mannen die de zweer open bleven halen

Zowel bij Seacole als Nightingale

werden hun ideeën en vondsten over verplegen

en belang van hygiëne verdrongen door

een ongezonde samenleving

waar alles om dat ene

geslacht ging

dat alles afdwingt

maar zelf nooit iets goeds verzint.

---

Door Jeroen van Wijk